رابطه اضطراب مرگ با وضعیت سلامت روان در پرستاران شاغل در بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی بابل

سابقه و هدف: پرستاران به سبب شغلی مکررا با مرگ و بیماران در حال مرگ مواجهه می­یابند. بروز اضطراب مرگ در این افراد می­تواند با افسردگی، اضطراب منتشر و افکار خودکشی همراه باشد و موجب افت عملکرد ایشان گردد. این مطالعه با هدف ارزیابی رابطه اضطراب مرگ با وضعیت سلامت روان پرستاران انجام گرفته است. مواد و روش‌ها: این مطالعه تحلیلی، با ارزیابی پرستاران بخشهای مراقبت ویژه، اورژانس و اتاق عمل بیمارستانهای تابعه دانشگاه علوم پزشکی بابل با استفاده از پرسشنامه­های اضطراب مرگ تمپلر و سلامت عمومی 28 سوالی انجام گرفت. امتیاز پرسشنامه تمپلر بین صفر تا 15متغیر می باشد که نمره بالاتر بیانگر اضطراب بیشتر افراد در مورد مرگ است. پرسشنامه سلامت عمومی نیز سلامت جسمانی، اضطراب، فعالیت اجتماعی و افسردگی افراد را ارزیابی می نماید. پاسخ دهندگانی که نمره بالاتری کسب کنند مشکلات روانشناختی بیشتری دارند. یافته ها: از 142 پرستار که مطالعه وارد شدند، 88 نفر ( 68/7%) دارای اضطراب مرگ بالا و 40 نفر ( 31/3% ) دارای اضطراب مرگ پایین بودند. بین شدت اضطراب مرگ و متغیرهای سن، جنس، وضعیت تاهل، بخش محل فعالیت و سطح تحصیلات رابطه معنی دار آماری وجود نداشته است. شدت اضطراب مرگ با زیر حیطه های اضطراب (0/008p=) و عدم فعالیت اجتماعی (43 نفر 31/6% با اضطراب مرگ پایین در مقابل 93 نفر 68/4% با اضطراب مرگ بالا )(0/046p=) پرسشنامه سلامت عمومی، رابطه معنی دار معکوس داشته است. نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد که اضطراب مرگ در میان پرستاران شیوع بالایی دارد، بدین لحاظ ضرورت دارد برنامه های آموزشی مداخله ای به منظور کاهش اضطراب مرگ و عوارض ناشی از آن صورت پذیرد.